Budva cijene Budva Apartmani i Budva smještaj u Budvi Crna Gora. Budva budva noćni život & Top Hill Budva

Radnja novog romana Balše Brkovića „Plaža Imelde Markos“, trećeg po redu u najavljenom četvoroknjižju o Podgorici, dešava se jedne podgoričke noći tokom koje se susreću otpadnici od ustaljenog društvenog sistema, žrtve tranzicije. Povlašćenost pozicije otpadnika/žrtve, koja im omogućava uvid u pravila igre, ali i vjeru u sistem vrijednosti moguć samo ako je zasnovan na humanističkim načelima, idejno je, i naratološko, polazište zapleta ovog „noara“.

Balša Brković je rođen 1966. u Podgorici. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu, na Odsjeku za opštu književnost i teoriju književnosti. Objavio je pet knjiga poezije, Konji jedu breskve (Pegaz, Beograd, 1985), Filip boje srebra (CDNK, Podgorica, 1991), Rt Svete Marije (Aurora, Zagreb, 1993), Contrapposto (Dignitas, Cetinje, 1998) i Dvojenje (DUKS, Podgorica, 2001); knjigu priča Berlinski krug (Prosveta, Beograd, 2008) i romane Privatna galerija (Durieux, Zagreb, 2002), koji je doživio četiri izdanja u preko 20.000 primjeraka, Paranoja u Podgorici (Vijesti, Podgorica, 2010), apsolutni hit godine u Crnoj Gori, i Plaža Imelde Markos (Vijesti, Podgorica, 2013). Prevodi romana Privatna galerija objavljeni su u Češkoj (2007), Sloveniji (2006) i Albaniji (2007). Za ovaj roman Brković je dobio nagradu “Miroslavljevo jevanđelje” za najbolju knjigu proze u Srbiji i Crnoj Gori 2001–2003. Pored poezije, Balša Brković objavljuje prozu i esejistiku. Bavi se i pozorišnom kritikom, kao i istorijom i idejama anarhizma. Početkom devedesetih godina pripadao je grupi crnogorskih intelektualaca koji su se usprotivili ratu i izolacionističkoj politici crnogorskih vlasti. Danas je urednik rubrike za kulturu i zamjenik glavnog urednika crnogorskog dnevnog lista "Vijesti". Po ubjeđenju je anarhista.

Sa autorom razgovor vodi Nina Smailagić.

Sa početkom u 22 časa, u crkvi Santa Marija, nastavlja se i muzički program 28. festivala. Koncert će održati duo Aleksandar Rudin, violinista iz Rusije, i pijanista Aleksej Molčanov.

Aleksandar Rudin, ruski dirigent i violončelista, diplomirao je na “Gnesin”-u GMPI ( sada Ruska Muzička akademija “Gnesin”) 1983. godine (u klasi profesora Leva Evgrafova – violončelo i Jurija Ponizovkina – klavir). Dobitnik je nagrada i laureat je prestižnih takmičenja. 1989. godine diplomirao je dirigovanje na Moskovskom konzervatorijumu u klasi profesora Dmitrija Kitaenka . Aleksandar Rudin jedan je od najsjajnijih umjetnika moderne ruske muzičke scene. Svjetski priznat violončelista, dirigent i pijanista, izvrstan kamerni izvođač, profesor na Moskovskom konzervatorijumu, istraživač ranih notnih zapisa, aranžer – u svim ovim ulogama Aleksandar Rudin je podjednako uspješan. On pripada novoj kategoriji ruskih izvođača – univerzalnim muzičarima. Aleksandar Rudin nastupa širom svijeta i učestvuje na festivalima u Edinburgu, Istanbulu i Ljubljani. Bio je počasni gost na Classic Festival- u u Braunšvejgu, nastupao je kao solista sa najpoznatijim orkestrima. Kao dirigent redovno nastupa u Rusiji, Finskoj, Tursoj, Poljskoj, Norveškoj i Španiji. Povremeno nastupa u kamernim sastavima kao violončelista i pijanista. Njegovi stalni partneri u kamernim nastupima su Jurij Bašmet, Aleksej Lubimov, B. Davidovič, Dmitrij Sitkovetski, Vladimir Spivakov, Natalija Gutman i V. Krainev. Kreativna saradnja povezuje Rudina sa ruskim kompozitorima različitih generacija kao što su Dmitrij Kabalevski, I. Čerepnin, Edison Denisov, V. Silvestrov, Rodion Ščedrin, A. Golovin, Artjomov, Klimov i drugi. 1988. godine Aleksandar Rudin postao je umjetnički direktor festivala “Musical Assemblies”. Od 1988. umjetnički je direktor i dirigent “Musica Viva” Kamernog orkestra, a u isto vrijeme sarađuje sa austrijskim orkestrom “Arpeggione”. Od 1989. godine Aleksandar Rudin je profesor a od 2002. redovni profesor na Moskovskom Državnom konzervatorijumu P. I. Čajkovski, gdje predaje kamernu muziku. Od 1991. do 1992. bio je gostujući profesor na Helsinčkoj Sibelijus akademiji. Muzička raznovrsnost koja omogućava Aleksandru Rudinu da stvara u raznovrsnim muzičkim sferama u kombinaciji sa jedinstvenim umjetničkim integritetom čini da se izdvaja među svojim najznačajnijim savremenicima. “Muzika nije ponavljanje”, kaže Aleksandar Rudin, “Ne može se dovesti do nivoa čiste zabave”. Kombinacija manje poznate i potpuno nepoznate muzike sa novim interpretacijama klasičarskih “hitova” je karakteristika njegovog najvećeg broja programa. Shodno njegovoj strasti ka otkrivanju i pronalaženju zaboravljene muzike moskovska publika čula je mnoga zanimljiva djela po prvi put – neka od njih su: “Fantasy on Russian Themes” za violončelo i orkestar – K. Davidov, koncerti za violončela – A. Kraft, J.B. Triklir, I. Fazijus, R. Folkman, i ” Prvi concert za violončelo” – A. Dvorak. Zajedno sa “Musica Viva” Kamernim orkestrom predstavio je premijerno moskovskoj publici djela Karla Filipa Emanuela Baha, A. Salierija, I. Plejela, J. Duseka, K. Ditersdorfa, O. Kozlovskog, V. Paškeviča i A. Alibajeva. Iako je Rudin akademski obrazovan, postao je zainteresovan za autentično izvođenje rane muzike. Značajan dio Rudinovog repertoara uključuje djela savremenih kompozitora (A. Golovin, V. Silvestrov, V. Artemov). Aleksandar Rudin snimio je tridesetak diskova. Najznačajniji među njima su: “Six Cello Suites” – J.S.Bach ( “Naxos”), Koncerti za violončelo – J.B. Triklir i N. Miaskovski kao i “Grieg – album”. Drugi predstavlja Rudina ne samo kao violončelistu i dirigenta, nego i kao majstora orkestarskog aranžmana. Na nedavno objavljenim diskovima izvedena su djela A. Alibieva i A. Čerepnina, Betovenova treća Simfonija snimljena uživo, Koncert za violončelo – A. Kraft.“Lagani ton Maestra Rudina plutao je po muzičkoj površini uzvišenim tokom nikad ne gubeći ni ljepotu zvuka niti njegovu jačinu.” - Sttutgarten Zeitung TVSLO, Radio Beograd i Radio Crne Gore. Tokom 2013. nastupao je u Rusiji, Engleskoj, Jermeniji, Francuskoj, Italiji, SAD - u, Srbiji i Hrvatskoj. Docent je na predmetu klavir. Stvara i interpretira muziku.

Aleksej Molčanov – pijanista. Rođen je 1961. godine u Novorosijsku (Rusija). Srednju muzičku školu završio je u Kijevu (Ukrajina). Kijevski državni Konzervatorijum i postdiplomske studije završio je 1986. godine u klasama profesora Aleksandra Snegirjova i Vladimira Vinickog. U toku školovanja osvajao je nagrade kao pijanista, od kojih je značajno pomenuti pobjedu na takmičenju "Lisenko" u Lavovu 1984. godine. Već kao student je započeo aktivnu koncertnu djelatnost. Nastupao je kao solista i u brojnim kamernim sastavima u Ukrajini, Rusiji i Nemačkoj. Po završetku školovanja počeo je da se bavi pedagogijom uporedo sa izvođenjem koncerata. U ovom vremenskom razdoblju vrijedi zabilježiti turneje sa recitalima po Ukrajini i Libanu, nastup u Švajcarskoj, koncerte sa brojnim orkestrima. Poseban značaj ima saradnja u klavirskom duu sa V. Muravskim u periodu 1988-1992. godine. Ostvaren je niz programa, snimaka za državnu radio i televiziju Ukrajine. Duo je dobitnik nagrade "Nova imena". Sađivao je sa Savezom kompozitora Ukrajine na projektima savremene muzike i u kamernom duu sa G. Kabinim (violina).

Od 1995. godine živeo je u Srbiji, gdje je nastavio umjetničke i pedagoške aktivnosti. Pripremio je više programa koji su bili uspješno izvedeni na koncertima u Nišu, Kragujevcu, Zaječaru, Negotinu i Kotoru. Kao posebno značajan nastup, izdvaja se koncert na festivalu "Mokranjčevi dani" 1998. godine u Negotinu. U kamernom duu sa O. Jakovljević (violina) imao je zapaženu turneju po Srbiji i Crnoj Gori 1999. godine i nastup na festivalu "Nimus".
U Crnu Goru se doselio 1999. godine, a od maja mjeseca 2000. godine zapošljen je na Muzičkoj akademiji Cetinje. Svoj profesionalni i umjetnički angažman uspješno nastavlja na svim značajnim scenama širom zemlje. U kamernim sastavima sa eminentnim umjetnicima ostvario veliki broj projekata. Član je tria "Con Spirito", i klavirskog dua "Aperto" sa Natašom Popović.
Nastupao je na festivalima "Grad teatar Budva", "Mokranjčevi dani", "A Tempo", "KotorArt", “Montenegro music fest", "Barski ljetopis", "Espressivo", "Nei suoni dei luoghi". Više puta snimao je za RTCG, Radio televiziju Ukrajine. Docent je na Muzičkoj akademiji na Cetinju za predmet korepeticija. 1996. i 1997. godine kao solista otvarao je sezone orkestra Niškoj filharmoniji. 2010. godine kao solista otvorio je sezonu orkestra filharmoniji Ašerkasi, 2011. sezonu orkestra "Crnogorski gudači".